Sejarah Proses Pilihan Raya Di Malaysia

Selepas peristiwa Perang Dunia II berakhir pada tahun 1945, diikuti dengan pengunduran Tentera Jepun dari Tanah Melayu, semangat nasionalisme dikalangan rakyat Tanah Melayu ketika itu amat ketara. Tertubuhnya parti-parti politik untuk memperjuangkan kemerdekaan Tanah Melayu. Mereka ini mendapat kuasa melalui Pilihan Raya yang diadakan untuk memilih kerajaan.

Tujuan utama parti-parti politik ini bertanding ialah untuk memperoleh majoriti kerusi di Parlimen (Dewan Rakyat) atau Dewan Undangan Negeri supaya boleh menubuhkan Kerajaan Persekutuan atau Negeri. Calon-calon yang memperoleh majoriti undi di bahagian yang mereka bertanding akan diisytihar menang.

Undang-undang dan peraturan pilihan raya
Hari Pengundian 19 Ogos 1959

Bagi melancarkan proses pilihan raya, beberapa undang-undang dan peraturan telah digubal untuk memastikan prosedur pilihan raya berjalan tanpa masalah. Undang-undang dan peraturan tersebut ialah:-

Perlembagaan Persekutuan.
Perlembagaan Negeri.
Akta Pilihan Raya, 1958 (Akta 19).
Akta Kesalahan Pilihan Raya, 1954 (Akta 5).
Peraturan-peraturan (Penjalanan Pilihan Raya) Pilihan Raya, 1981.
Peraturan-peraturan (Pendaftaran Pemilih) Pilihan Raya, 2002.
Peraturan-peraturan (Pengundian Pos) Pilihan Raya, 2003.

Semua undang-undang dan peraturan-peraturan ini adalah berkait secara langsung dengan proses pilihan raya. Walau bagaimanapun terdapat juga beberapa undang-undang yang walaupun tidak mempunyai kaitan secara langsung dengan proses pilihan raya, tetapi memain peranan dalam kelancaran penjalanan pilihan raya. Ia termasuklah Akta Polis 1962; Akta Hasutan 1970; Akta Rahsia Rasmi 1972; dan Akta Keselamatan Dalam Negeri, 1960.

Elemen-elemen penting pilihan raya adalah:-

Bahagian Pilihan Raya.
Pemilih.
Calon.
Proses Pilihan Raya.

Pusat Pengiraan Undi

Dalam sistem pilihan raya yang diamalkan di Malaysia, seseorang calon dipilih untuk mewakili penduduk-penduduk sesuatu bahagian pilihan raya di Parlimen (Pilihan Raya Umum) atau Dewan Undangan Negeri (Pilihan Raya Negeri). Sehingga kini terdapat 222 kerusi Dewan Rakyat (Parlimen) dan 567 kerusi Dewan Undangan Negeri.
Persempadanan semula bahagian-bahagian Pilihan Raya

Sebagai sebahagian daripada fungsi utamanya, Suruhanjaya Pilihan Raya bertanggungjawab untuk mengkaji semula sempadan Bahagian-bahagian Pilihan Raya Parlimen dan Negeri. Seperti yang tertera di dalam Perlembagaan Persekutuan, Suruhanjaya Pilihan Raya perlu menjalankan kajian ini setiap tidak kurang daripada 8 tahun.

Pengundi memasukkan kertas undi

Satu elemen penting dalam sistem pilihan raya ialah seseorang pemilih itu mestilah mendaftar dengan Suruhanjaya Pilihan Raya sebelum dia boleh mengundi dalam pilihan raya bagi Dewan Rakyat atau Dewan Undangan Negeri. Di Malaysia, seseorang itu layak untuk mendaftar jika dia:-

warganegara Malaysia;
berumur tidak kurang daripada 21 tahun pada tarikh kelayakan;
seorang penduduk di mana-mana bahagian pilihan raya di Malaysia; dan
tidak hilang kelayakan.

Hilang kelayakan

Seseorang pemilih akan hilang kelayakan jika:-

pada tarikh kelayakan, ditahan kerana tidak siuman atau sedang menjalani hukuman penjara; atau
sebelum tarikh kelayakan, telah didapati bersalah dan dihukum mati atau penjara untuk tempoh lebih 12 bulan dan masih menjalani hukuman pada tarikh kelayakan; atau
telah didapati bersalah di bawah Akta Kesalahan Pilihan Raya 1954; atau
telah memperoleh kerakyatan asing.

Semakan daftar pemilih

Semakan daftar pemilih dijalankan di sepanjang tahun, seperti yang diperuntukkan di dalam undang-undang. Anda boleh mendaftar di Ibu Pejabat Suruhanjaya Pilihan Raya, Pejabat-Pejabat Pilihan Raya Negeri, Pejabat-Pejabat Pos atau melalui unit-unit bergerak Suruhanjaya. Daftar-daftar pemilih baru disediakan setiap 3 bulan sekali dan ia dipamerkan selama 7 hari bagi tujuan urusan tuntutan dan bantahan. Selepas mempertimbangkan tuntutan dan bantahan melalui siasatan awam, daftar pemilih untuk tahun berkenaan akan disahkan oleh Suruhanjaya di dalam tempoh sebulan. Semasa semakan daftar induk, nama-nama pemilih yang sudah meninggal dunia dan yang sudah hilang kelayakan mengikut undang-undang akan dikeluarkan daripada daftar berkenaan.
Kelayakan calon

Dalam sistem pilihan raya di Malaysia, calon yang bertanding boleh mewakili sesuatu parti atau bertanding sebagai calon bebas. Seseorang itu layak menjadi calon dalam mana-mana pilihan raya jika memenuhi syarat berikut:-

warganegara Malaysia dan bermastautin di negara ini;
berumur tidak kurang daripada 21 tahun pada hari penamaan calon; dan
tinggal di Negeri di mana dia akan bertanding.

Seseorang calon hilang kelayakan jika dia:-

telah didapati atau diisytiharkan tidak siuman; atau
didapati seorang bankrap; atau
memegang jawatan berkepentingan 'office of profit'; atau
gagal mengemukakan laporan perbelanjaan pilihan raya; atau
telah didapati bersalah oleh mahkamah di Malaysia dan dijatuhi hukuman penjara untuk tempoh tidak kurang dari 1 tahun atau denda tidak kurang dari RM2000 dan belum mendapat pengampunan; atau
telah memperoleh kewarganegaraan asing.

Tempoh pilihan raya

Pilihan Raya untuk Dewan Rakyat dan Dewan Undangan Negeri, seperti yang ditetapkan oleh undang-undang, diadakan sekali di dalam tempoh 5 tahun kecuali jika dewan dibubarkan lebih awal. Pilihan Raya Umum diadakan di dalam tempoh 60 hari selepas tarikh pembubaran.

Pilihan Raya Kecil juga diadakan di dalam tempoh 60 hari dari tarikh kekosongan, sama ada disebabkan kematian, peletakan jawatan atau seseorang Ahli Dewan Rakyat dan Dewan Undangan Negeri itu hilang kelayakan. Dalam hal ini tarikh kekosongan kerusi akan ditetapkan oleh Suruhanjaya.
Proses pilihan raya

Pilihan Raya Umum atau Pilihan Raya Kecil bermula dengan pengeluaran writ pilihan raya oleh Suruhanjaya Pilihan Raya kepada Pegawai Pengurus. Pada masa yang sama satu notis akan diwartakan, menetapkan tarikh-tarikh hari penamaan calon dan hari mengundi.
Hari penamaan calon

Hari penamaan calon merujuk kepada hari yang telah ditetapkan oleh Suruhanjaya Pilihan Raya bagi calon-calon mengemukakan kertas-kertas penamaan untuk bertanding dalam pilihan raya kepada Pegawai Pengurus. Kertas-kertas penamaan boleh dikemukakan oleh calon, pencadang dan penyokong atau salah seorang daripada mereka. Kertas-kertas penamaan mestilah dikemukakan di antara pukul 9.00 pagi hingga 10.00 pagi pada hari penamaan.

Kertas-kertas penamaan akan dipamerkan dari jam 10.00 pagi hingga 11.00 pagi untuk diteliti dan bantahan. Dalam kes di mana seorang calon sahaja yang dicadangkan, Pegawai Pengurus akan mengisytiharkan calon itu menang tanpa bertanding.
Pertaruhan

Pertaruhan berjumlah RM10,000 bagi kerusi Parlimen dan RM5,000 bagi kerusi Negeri perlu diserahkan kepada Pegawai Pengurus sebelum atau pada hari penamaan calon. Calon akan hilang wang deposit sekiranya gagal memperoleh 1/8 daripada jumlah undi yang diperoleh oleh semua calon yang bertanding di dalam sesuatu bahagian pilihan raya berkenaan.
Penggunaan simbol

Seseorang calon yang mewakili sesuatu parti politik boleh menggunakan simbol parti jika dia mendapat kebenaran bertulis daripada ketua parti berkenaan. Calon-calon bebas perlu memilih mana-mana simbol yang telah disediakan oleh Suruhanjaya Pilihan Raya, untuk dicetak pada kertas-kertas undi.
Kempen

Suruhanjaya Pilihan Raya telah merangka peraturan-peraturan khas untuk berkempen, seperti yang tertera di dalam Akta Kesalahan Pilihan Raya (Pindaan) 2002. Kempen hanya boleh dimulakan selepas selesai proses penamaan calon dan mesti dihentikan jam 12.00 tengah malam sebelum hari mengundi. Bagi memastikan pilihan raya berjalan lancar Suruhanjaya mempunyai kuasa di bawah perkara 3(5) Akta Pilihan Raya 1958 dan perkara 27A Akta Kesalahan Pilihan Raya 1954 untuk melantik Pegawai Penguat Kuasa dan membentuk satu atau lebih Pasukan-pasukan Penguat Kuasa di setiap bahagian pilihan raya Parlimen, jika difikirkan perlu. Unit ini dianggotai oleh Pegawai Penguat Kuasa yang dilantik oleh Suruhanjaya Pilihan Raya, seorang wakil dari Ibu Pejabat Polis Daerah, seorang wakil dari Pihak Berkuasa Tempatan dan seorang wakil tiap-tiap parti/calon yang bertanding.

Pegawai Penguat Kuasa bertanggungjawab kepada Pegawai Pengurus, dan tugas pasukan ini ialah untuk memantau bahan-bahan kempen, ceramah-ceramah pilihan raya dan perhimpunan umum, bagi memastikan peruntukan-peruntukan di bawah undang-undang dan peraturan-peraturan pilihan raya tidak dilanggar. Suruhanjaya Pilihan Raya juga akan menubuhkan jawatankuasa-jawatankuasa di peringkat Pusat/Negeri/bahagian-bahagian pilihan raya bagi memberikan penerangan kepada parti-parti politik, calon-calon atau ejen-ejen dan petugas-petugas parti mengenai undang-undang dan peraturan pilihan raya. Senarai perkara yang mesti dipatuhi dan dilarang semasa pilihan raya disediakan, dan ini perlu diambil ingatan oleh calon-calon dan petugas-petugas parti.
Hari mengundi

Hari mengundi adalah merujuk kepada hari pemilih-pemilih membuang undi. Secara rasmi hari mengundi bermula dari selepas 12.00 tengah malam dan berakhir dengan pengumuman keputusan pilihan raya. Namun demikian, waktu membuang undi ditetapkan dari jam 8.00 pagi hingga jam 5.00 petang di seluruh Malaysia. Bagi kawasan-kawasan pedalaman, unit-unit bergerak digunakan bagi memastikan kelancaran membuang undi. Selain dari itu, waktu membuang undi mungkin berbeza antara daerah-daerah. Suruhanjaya Pilihan Raya biasanya akan mengeluarkan notis untuk memaklumkan orang ramai tentang perkara-perkara pilihan raya seperti:-

tarikh mengundi;
lokasi tempat mengundi;
waktu mengundi di semua tempat mengundi;
lokasi pusat pengiraan dan penjumlahan undi.

Sumber Kedua: VAT59 

Lahad Datu Standoff: Najib’s Advantage

It is difficult to use the Opposition’s argument that the Lahad Datu Standoff is a self-inflicted complications created by the Barisan Government. This is because the simple reason that Malaysia brokered the peace treaty between the Moro Islamic Liberation Front (MILF) and the Philippine government.

Even though several more issue still need to be hammered out peace is something that can be seen forming in Southern Philippines. After nearly more than 4 decades of fighting and bloodshed, it was something that the people in Mindanao can look forward to.

Unfortunately, there are some factions that felt themselves as being left out of the peace process. Namely, Nur Misuari former leader of the Moro National Liberation Front (MNLF) and who still have influence with the members of the MNLF and the self-styled “Sultan of Sulu”. Instead of working together bringing the peace process to conclusion, they instead conspire to reject the peace process. In order to bring international attention to their self-pride and selfishness they sent an armed terrorist group to Lahad Datu.

At the same time, the Opposition Parties namely PAKATAN in Malaysia find difficulty in penetrating the Muslim seats in Sabah. As an added insurance policy to ensure their smooth path to PUTRAJAYA is unhindered the Sulu terrorist intrusion was the opposition gambit that would have broken the camel’s back in Sabah, unfortunately it backfired.

As the result of this opposition miss-adventure the government decided to create the Eastern Sabah Safety Zone or ESSZONE a 500 km frontline that faces the Sulu Sea. The ESSZONE include 10 districts – Kudat, Kota Marudu, Pitas, Beluran, Sandakan, Kinabatangan, Lahad Datu, Kunak, Semporna and Tawau covering an area of 47,734 kilometer square which can fit in the whole of West Cost of Peninsular Malaysia.

The interesting point is not just the sheer size of the ESSZONE but the political advantage it created for the government in facing the coming General Election 13th. The whole area under the ESSZONE is declared as an Emergency Area. Perhaps not many people understand the political implication of ESSZONE. Let’s take a good look at the attached Map:

This Map implies that 30 Ahli Dewan Undangan Negeri comes under its jurisdiction which means BN/UMNO already secure 30 ADUN seats even before the Dewan Undangan Negeri is dissolve.

Therefore, after the establishment of the ESSZONE, Anwar can sing all he wants about “Tanya sama Najib” but at the end of the day, Anwar is the one who is giving the advantage to Najib in as far as Sabah is concern. Once Sabah is still maintained by BN/UMNO, Sarawak will follow suit. This means that Anwar and PAKATAN may as well forget about getting any seats from Sabah and Sarawak. In the event that there is a “hung parliament” in Semenenjung, PAKATAN will kepunan PUTRAJAYA – so instead of “Ini Kali Lah!!” – it is the case of “Lain Kali Lah”

Sumber: KinabaluToday

Sabah : Biggest State Budget Ever - 2012

Sumber: Book of "Leading The Way - Musa Aman" (M/S 114-115)

PERTAMBAHAN ROYALTI MINYAK DAN KUALA LUMPUR MENGAUT SEMUANYA: LINGKARAN KEKELIRUAN

Acapkali kita mendengar dakwaan pembangkang berhubung dua isu utama yang agak emosi bagi rakyat Sabah iaitu janji menaikkan kadar royalti minyak kepada 15% untuk Sabah dan dakwaan Kerajaan Persekutuan merampas semua kekayaan Sabah tanpa memberi apa-apa sebagai balasan.

Isu-isu ini mesti dijawab berdasarkan fakta dan tepat pada masanya bagi mengelak mana-mana pihak dipedaya mulut manis pembangkang. 

Kita mulakan dengan isu kenaikan royalti minyak sebanyak 15% kepada Sabah. Di atas kertas, bunyinya memang menarik tetapi hakikatnya, wujud pelbagai kebimbangan bagi menjadikan impian itu satu kenyataan. Berjanji memang mudah tetapi menzahirkannya adalah cerita berbeza. 

SEKILAS PANDANG

Urusan berkaitan petroleum bukan perkara remeh. Kerangka menyeluruhnya, cabaran teknikal dan risiko kewangan yang besar dengan sendirinya menyaksikan hanya syarikat besar memiliki kepakaran serta sumber kewangan kukuh berani mengendalikannya. 

Bayangkan kerja-kerja perlu dilakukan untuk menurunkan paip menggerudi sedalam 4.5 km dari paras laut dalam persekitaran mukabumi yang penuh tekanan untuk menggali minyak. Ia memerlukan peralatan khusus dan amat mahal yang cuma dimiliki penggerak utama industri minyak dunia (seperti Shell, Murphy Oil, ExxonMobil dll). Kos cari gali minyak boleh memakan belanja besar mencecah berjuta dolar dan pastinya dibazir begitu saja jika tiada minyak ditemui di kawasan yang dikenal pasti. 

Syarikat petroleum negara, Petronas, tidak memiliki kemampuan menanggung risiko kewangan berkenaan seperti mana rakannya di negara membangun lain seperti Indonesia, Venezuela dan Nigeria. 

Selain itu, Petronas juga tidak mempunyai kekuatan kewangan untuk membelanjakan berbilion ringgit melakukan penyelidikan dan pembangunan (R&D) atau menanggung risko kewangan dalam fasa cari gali dan pengeluaran, terutama apabila peruntukan besar seperti itu diperlukan bagi pembangunan negara. 

Berbeza dengan Petronas yang banyak beroperasi di perairan Malaysia, penggerak utama petroleum dunia memiliki kelebihan dari segi sumber kewangan. Mereka beroperasi di seluruh dunia dan langkah itu dengan sendirinya mengurangkan kos fasa R&D, usaha cari gali dan pengeluaran. 

Jika minyak ditemui, modal diperlukan bagi setiap fasa pasti lebih besar. Difahamkan, fasa pengeluaran minyak boleh menelan belanja setinggi RM2 bilion dan ada kalanya lebih besar daripada itu. 

Bagi mengurangkan beban risiko kewangan akibat ketidaktentuan penemuan minyak, Petronas menyertai perjanjian kerjasama (dikenali sebagai Kontrak Perkongsian Pengeluaran atau PSC, disusuli Kontrak Perkongsian Risiko atau RSC) dengan syarikat multinasional seperti Shell, Murphy Oil atau ExxonMobil dan lain-lain. 

Syarikat minyak gergasi ini diberi peratusan keuntungan diperoleh sebagai balasan menanggung risiko kewangan dan berkongsi teknologi R&D bernilai berbilion ringgit. 

PETRONAS MENGAUT SEMUANYA?

Pembangkang kerap membuat tanggapan kononnya Petronas tidak adil dalam mengagih keuntungan kepada Sabah. Justeru, mengikut percaturan mereka, Petronas sepatutnya memberi tambahan 15 peratus royalti keuntungan minyak kepada Sabah. 

Bolehkah ia dilakukan? Mari kita lihat kenyataannya. 

Contoh berikut mungkin tidak merangkumi setiap perincian kerjasama (JV) yang disertai Petronas, namun ia memadai untuk memberi gambaran adil terhadap hakikat sebenar. 

Ilustrasi di bawah menjelaskan keuntungan Petronas hasil perolehan minyak Sabah.

Bagi setiap RM100 keuntungan diperoleh daripada hasil minyak Sabah, sejumlah 5% disalurkan sebagai simpanan Kerajaan Negeri manakala 5% lagi kepada simpanan Kerajaan Pusat. Sejumlah 45% digunakan bagi menampung kos pemulihan manakala 45% lagi diagih sebagai untung kasar bersama. 

Kesimpulannya, selepas berkongsi pendapatan dengan pihak lain dan membayar cukai, adalah jelas keuntungan Petronas hanyalah sekitar 16.74%. Jika Petronas diminta membayar tambahan 15% daripada margin keuntungannya, ia tidak mampu menampung perbelanjaan, komitmen kewangan dan melakukan pelaburan semula sebagai pendapatan akan datang. 

Akibatnya, Petronas akan menanggung beban kewangan yang mungkin membawa kepada muflis! 

Jika Petronas gagal membayar tanpa menjejaskan kedudukannya, dari mana pula datangnya tambahan 15% itu? Jelas, pilihan yang ada cuma dua iaitu rakan kongsi PSC atau Kerajaan Pusat. 

Besar kemungkinan, rakan kongsi PSC tidak akan melanggar perjanjian dipersetujui dengan Petronas seperti termaktub dalam kontrak. Tambahan pula, peratusan keuntungan yang rendah akan menjadikan kerja cari gali minyak di Malaysia kurang menarik. 

Jika rakan kongsi JV menolak tawaran kerja di Malaysia, kita tidak mungkin dapat mengeluarkan minyak menerusi kaedah ekonomikal. Jika itu berlaku, ia mungkin menyebabkan Malaysia berdepan masalah keselamatan tenaga yang serius. Malah, jika tiada yang mencari gali minyak, kita mungkin terpaksa mengimport semua keperluan tenaga! 

Dengan keadaan Petronas dan rakan JV tidak dapat menampung tambahan royalti 15% (kira-kira RM12.5 bilion) bagi negeri pengeluar minyak iaitu Sabah, Sarawak dan Terengganu, pilihan yang ada ialah mengambil daripada Kerajaan Pusat yang menerima dividen tahunan kira-kira RM30 bilion daripada Petronas. 

Bagaimanapun, pilihan ini mempunyai kesan tersendiri. 

Berikutan penyusutan dividen daripada Petronas, sumber kewangan Kerajaan Pusat turut berkurangan bagi peruntukan Bajet. Ini bermakna kerajaan terpaksa memotong perbelanjaan bagi kepentingan awam seperti subsidi, sekolah, hospital, balai polis, jalan dan kemudahan asas lain. Dalam hal ini, pihak paling teruk menerima kesannya ialah negeri bukan pengeluar minyak. 

Sebagai Perdana Menteri, Anwar Ibrahim perlu memiliki kekuatan moral untuk memberitahu negeri bukan pengeluar minyak bahawa beliau terpaksa memotong peruntukan Kerajaan Pusat berjumlah RM12.5 billion. 

Malangnya, ini tidak akan berlaku. 

Pilihan terakhir bagi Anwar Ibrahim ialah meningkatkan royalti minyak Sabha kepada 15% tetapi dalam usaha memastikan beliau mempunyai dana mencukupi bagi seluruh negara, peruntukan Kerajaan Pusat bagi Sabah perlu dipotong. Harus diingat, pengurangan Kerajaan Pusat bagi Sabah adalah haknya sebagai Perdana Menteri. 

Pilihan ini kelihatan munasabah walaupun Anwar tidak pernah memberi jaminan untuk tidak memotong peruntukan Kerajaan Pusat bagi Sabah. Ketika ini, peruntukan buat Sabah adalah antara yang tertinggi di Malaysia. 

Sebenarnya, aneh juga bila difikirkan Anwar tidak pernah menyatakan secara terbuka dengan spesifik janjinya menaikkan royalti minyak sebanyak 15%. Mungkin beliau sedar penjelasan berkaitan isu itu mustahil dilakukan. Nampaknya, membiarkan rakyat Malaysia tertanya-tanya adalah cara lebih mudah. Malah, saya pernah bertanya kepada pembangkang termasuk Anwar Ibrahim sendiri di Parlimen mengenai perincian perkara ini. Saya mengharapkan jawapan tapi apa yang saya dapat hanyalah renungan tajam mereka! 

KERAJAAN PUSAT KUTIP LEBIH DARIPADA PERBELANJAAN DIBERI KEPADA SABAH

Ini satu lagi dakwaan tidak bertanggungjawab pembangkang bagi meraih undi simpati di Sabah. Ia adalah pembohongan liar yang jika tidak dijawab dengan fakta, boleh mencetuskan perpecahan dan kebencian terhadap Kerajaan Barisan Nasional. 

Isu ini perlu diperhalusi sebagai objektif dan kita lihat sama ada benar Kerajaan Pusat mengambil sumber Sabah (termasuk keuntungan hasil minyak) secara melampau tetapi hanya sedikit yang diberi. 

Ilustrasi berikut memaparkan kutipan Kerajaan Pusat pada 2011 dan jumlah dibelanjakan di Sabha bagi tahun sama.

Di sebalik segala fitnah yang dilempar pembangkang, hakikatnya Kerajaan Pusat memberi peruntukan besar buat Sabah (RM4.736 bilion) berbanding yang dikutip dalam tahun sama. 

Perangkaan Bahagian Analisa Cukai dan Bahagian Pengurusan Belanjawan, Kementerian Kewangan Malaysia itu menyaksikan aliran sama sejak 2007 beserta pecahan setiap kementerian. 

Ia menunjukkan aliran perbelanjaan konsisten Kerajaan Persekutuan di Sabah berbanding pungutan setiap tahun. Ia adalah kebenaran dan kita semua tahu statistik tidak akan menipu. 

Bagi 2012 dan tahun-tahun mendatang, tiada sebab bagi aliran itu berubah, terutama selepas Datuk Seri Najib Tun Razak memberi penegasan bahawa penekanan khusus akan dilaksanakan terhadap pembangunan Sabah menerusi Program Transformasi Ekonomi (ETP). 

Barisan Nasional Sabah mendapati Perdana Menteri YAB Dato Seri Najib Tun Razak tidak menghampakan rakyat Sabah.

Sumber Asal: mpkotabelud

Anak Muda - Pengaruh Politik

KUDAT: Pelaksanaan Projek Pembangunan RMKe-10 Negeri Sabah

Sumber: ICU JPM Sabah

Detik-Detik Sejarah Malaysia

Sumber: 1Malaysia